Pomorski Zespół Parków Krajobrazowych

Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska po raz kolejny zaprosiła do udziału w obchodach Dnia Krajobrazu. W tym roku hasłem przewodnim były „Otwarte Krajobrazy”.

Ideą tegorocznego Dnia Krajobrazu było docenienie wartości dostępnych na co dzień przestrzeni przyrodniczych, rolniczych i miejskich, które możemy nie tylko ogarnąć wzrokiem, lecz doświadczyć ich w pełni. Takie otwarte krajobrazy pozytywnie wpływają na nasze samopoczucie. Spełniają też ważne funkcje środowiskowe, takie jak ochrona przeciwpowodziowa, napowietrzanie miast i regulowanie temperatur. Co bardzo ważne, przestrzenie te są rezerwuarami różnorodności biologicznej.

Z tej okazji Trójmiejski Park Krajobrazowy zorganizował dwie wycieczki terenowe, które odbyły się w dniach 16 i 23 października 2021 roku.

Trasa pierwszej z nich prowadziła oliwskimi dolinami. Jedną z najpiękniejszych dolin i najlepiej zachowaną krajobrazowo jest Dolina Czystej Wody. Podczas spaceru podziwialiśmy okoliczne łąki, zajrzeliśmy do pobliskiego użytku ekologicznego „Dolina Czystej Wody”. Była też mowa o zagrożeniach dla okolicznej przyrody ze strony roślin inwazyjnych: niecierpka gruczołowatego i rdestowców. Do listy zagrożeń dołączył rosnący na trasie naszej wycieczki okazały sumak octowiec.

Podczas wycieczki poruszano tematy dotyczące planów rozwoju turystyki w Parku, nowej trasy spacerowej po TPK, historycznych nazw wielu tras turystycznych. Rozmawialiśmy także o roli drzew dziuplastych i rozkładającego się drewna oraz gospodarce leśnej. Gorącym tematem były dyskusje o coraz większym nacisku miast na zabudowę ostatnich terenów przylegających bezpośrednio do lasu.

Powrót do Oliwy nastąpił przez Wzniesienie Marii (jedno z wyższych w okolicy), wzdłuż rezerwatu „Źródliska w Dolinie Ewy” i w sąsiedztwie Młyna Prochowego oraz czynnego młyna zbożowego.

Niewątpliwą atrakcją wycieczki stała się wizyta w działającej od około 350 lat kuźni wodnej w Dolinie Radości i pokaz wytopu stali damasceńskiej oraz mini warsztaty przeprowadzone przez Remigiusza Pacera, jedynego w tej chwili w Europie specjalistę w tej dziedzinie.

Trasa drugiej wycieczki wiodła wzdłuż strefy krawędziowej Wysoczyzny Gdańskiej na styku zabudowy miasta Sopotu oraz lasów Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego.

Uczestnicy wycieczki mieli okazję podziwiać jesienny krajobraz Parku, zwłaszcza tak charakterystyczne dla Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego, dwa typy lasów bukowych, czyli żyzną buczynę pomorską oraz kwaśną buczynę niżową. W czasie spaceru dużo czasu poświęcono na zapoznanie uczestników z ciekawą rzeźbą terenu, po którym wędrowaliśmy oraz omówienie procesów geomorfologicznych, które przyczyniły się w przeszłości do uformowania krajobrazu Parku.

Przepiękny krajobraz strefy styku Parku i miasta Sopotu oraz Zatoki Gdańskiej (wraz z Półwyspem Helskim) podziwialiśmy z punktu widokowego na Glinnej Górze.

Powędrowaliśmy również do rezerwatu przyrody „Zajęcze Wzgórze”, który chroni okazały starodrzew w zbiorowisku kwaśnej buczyny niżowej. Wiek najstarszych drzew: sosen, dębów i buków sięga tu 200 lat. Uczestnicy wycieczki mogli obserwować proces naturalnej, samoczynnej przebudowy drzewostanu, którego przejawem jest stopniowe obumieranie, wywracanie się i łamanie drzew starych oraz pojawianie się w większych lukach nowego pokolenia drzew.