Pomorski Zespół Parków Krajobrazowych

76-200 Słupsk, ul. Poniatowskiego 4A

  • Dolina Łeby
    Dolina Łeby
  • Dolina rzeki Chociny
    Dolina rzeki Chociny
  • Jezioro Wielkie Brodno
    Jezioro Wielkie Brodno
  • Lasy sopockie
    Lasy sopockie
  • Leśne oczko
    Leśne oczko
  • Niszczycielska działalność wiatru
    Niszczycielska działalność wiatru
  • Rezerwat Kacze Łęgi
    Rezerwat Kacze Łęgi
  • Rozlewisko rzeki Zbrzycy
    Rozlewisko rzeki Zbrzycy
    separator

    Nad Jez. Milachowo.

  • Staniszewskie Zdroje
    Staniszewskie Zdroje
  • Ujście rzeki Brdy do Jez. Charzykowskiego
    Ujście rzeki Brdy do Jez. Charzykowskiego
    separator

    W głębi Jez. Długie i Jez. Karsińskie.

  • Zatoka nad Zalewem Wiślanym
    Zatoka nad Zalewem Wiślanym
  • Źródło Marii zimą
    Źródło Marii zimą
Pomorski Zespół Parków Krajobrazowych

Pomorski Zespół Parków Krajobrazowych

„POZNAJEMY PARKI KRAJOBRAZOWE POLSKI”
Plany Ochrony
Edukacja dla Przyrody
WFOŚiGW Sprawozdania
Dobra praktyka ogrodnika - przyrodnika
Pomorscy
MODRASZEK TELEJUS MOTYL ŁĄK PODMOKŁYCH
MODRASZEK TELEJUS
MOTYL ŁĄK PODMOKŁYCH
KOMIKS
Pomorski Zwrotnik Raka
Uwaga ASF
Mapy

"Bezpieczne miejsca lęgowe dla sóweczki i włochatki na terenie Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego" to projekt realizowany przez Grupę Badawczą Ptaków Wodnych KULING w partnerstwie z Trójmiejskim Parkiem Krajobrazowym i we współpracy z Trójmiejską Grupą Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków. Projekt sfinansowany został przez "Fundusz dla przyrody".

W ramach projektu w wytypowanych przez pracownika Parku (ornitologa) obszarach zostało rozwieszonych przeszło 30 specjalnych budek lęgowych dla naszej najmniejszej sowy, czyli sóweczki oraz rzadko gniazdującej w Parku włochatki. Miejsca te zostały wybrane pod kątem odpowiednich siedlisk, jak i planowanych prac leśnych, tak by budki w najbliższych latach nie wchodziły w konflikt z pracą leśników.

Konstrukcja budek ma zapewnić bezpieczne lokum dla ptaków. Zgodnie z opisanymi w literaturze preferencjami sóweczki, długość wlotu w budkach dla tych sów została znacznie wydłużona. Budki rozwieszone zostały po dwie w niewielkiej odległości od siebie – jedna będzie pełniła (mamy nadzieję) funkcje mieszkalne, czyli miejsce gniazdowania sów a druga funkcję spiżarni dla sowiej rodziny. Budki są specjalnie maskowane korą, tak żeby nie stanowiły kontrastowego akcentu w środowisku i tym samym nie rzucały się w oczy ani drapieżnikom, ani człowiekowi. Prawdopodobieństwo splądrowania budek przez czworonożne drapieżniki (np. kuny leśne) zostało znacznie zredukowane poprzez montaż na pniach poniżej każdej budki specjalnych szerokich obręczy z blachy, które uniemożliwiają drapieżnikowi wspięcie się po pniu do budki.

Budki zostały rozwieszone na znacznych wysokościach i w miarę możliwości w oddaleniu od dróg leśnych, tak, aby ptaki nie były niepokojone przez ruch turystyczny lub ruch sprzętu leśnego.

Kontrolę stanu i wykorzystania budek będą prowadzili członkowie Trójmiejskiej Grupy OTOP przy współpracy z pracownikami Parku.

audycja w Radio Gdańsk